vertragen czasownik verträgt, vertrug, hat vertragen znosić, wytrzymywać; sich vertragen rozumieć się (z kimś); sich mit jemandem nicht vertragen können nie znosić kogoś |
ausstehen czasownik steht aus, stand aus, hat ausgestanden wytrzymywać, znosić, cierpieć; jemanden nicht ausstehen können nie cierpieć kogoś, nie znosić kogoś; (ist ausgestanden) brakować, zalegać; Zahlungen stehen noch aus wpłat jeszcze nie dokonano |
verabscheuen czasownik verabscheut, verabscheute, hat verabscheut mieć wstręt, nie znosić |
hassen czasownik hasst, hasste, hat gehasst nienawidzić, nie znosić |
ertragen czasownik erträgt, ertrug, hat ertragen znosić, wytrzymywać; kaum zu ertragen wprost nie do wytrzymania |
aufheben czasownik hebt auf, hob auf, hat aufgehoben podnosić, przechowywać, unieważniać, znosić; die Todesstrafe aufheben znosić karę śmierci; aufgeschoben ist nicht aufgehoben co się odwlecze to nie uciecze; aufgehoben uchylony, zniesiony; ein aufgehobenes Urteil uchylony wyrok; viel Aufheben/Aufhebens von etwas machen robić dużo szumu/hałasu wokół czegoś; nicht viel Aufheben/Aufhebens von etwas machen bagatelizować coś |
aushalten czasownik hält aus, hielt aus, hat ausgehalten wytrzymywać, wytrwać, znosić; es ist nicht zum Aushalten to jest nie do wytrzymania; etwas nicht aushalten können nie móc czegoś znieść; den Drang aushalten wytrzymywać napór; jemanen aushalten utrzymywać kogoś; er ließ sich von ihr aushalten był na jej utrzymaniu |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-09-2023 22:56